Sayfalar

Perşembe, Nisan 17, 2008

Yeni Başlayanlar için Yalnızlık #3

Yaşayanlarla bir sürelik ilişkiyi azalttığına göre artık nekropside uzmanlaşmaya başlayabilirsin.

Bir Bruce Wayne kadar ahımlı şahımlı düşmemiş olsan da, bu yeraltı mağarasına hoşgeldin. Bu mağarada ne duvar yazıları, ne hiyeroglifler, ne de bu tür şeyleri anlayabilmen için ihtiyaç duyduğun o kutsal ışık mevcut. Burası alacakaranlık, ölülükle dolu bir yer ve medeniyeti baştan kurmak için Arşimed'in idealindeki sabit noktaya ihtiyacın var. Dünyayı tutup baş aşağı çevirmenin kolay olacağını sanmıyordun değil mi?

Ama korkacak birşey de yok, sonuçta ölüler senden yana. Senin arayışını senden çok uzun bir süre önce yapan; ismini bile duymadığın, duyduğunda küçümsediğin, hatta bu isimleri sana ananları dikkate almadığın ölüler sana tecrübelerini aktarmaya razılar, peki sen onları dinlemeye hazır mısın? Biliyorsun onlar ölü ve ne yazık ki senin gibilerle pek karşılaşmıyorlar, dolayısı ile biraz laf salatasına hazırlıklı ol. Onların dildeki ve bildiklerini aktarımlarındaki sanatlarına alışman biraz zor olabilir: çoğunlukla kendini samanlıkta iğne ararken bulacaksın.

Ölüler, sabrı erdem olarak görürler, küstahlığı ise günah ve bu yeni ışıksız dünyada günahlarını affettirebileceğin bir peri masalı içinde değilsin. Seni dinleyecek, içini rahatlacak bir peder olmayacak burada--sen onlardan bir tanesi haline gelip, kendi kendi dinlemeyi öğreninceye kadar.

Bu mağaranın bir kılavuzu olmadığını biliyordun değil mi? Öyleyse bu yazıya güvenemeyeceğini de biliyorsun, ne de olsa bir ölü tarafından değil, rüzgarla taşınan ölü fısıltıları yakalamaya çalışan biri tarafından yazıldı. Ve o biri, sana bol şanslar diliyor.