Sayfalar

Cuma, Ağustos 31, 2007

Adım Adım

İnsanlardan nefret edip, kendi köşeme çekildikçe annemlerin tabiriyle böğürtülü müziğin önemini daha çok kavrıyorum. Bu müziğin sesini kulaklarımı sağır edecek kadar çok açma isteğiyle yanıp tutuşurken de nedense hep servis geliyor aklıma. Metin'e, Tarık'a ne haksızlık etmişiz bea.

Ne yapalım, bazı şeyler ancak sonradan anlaşılıyor.




Edit: Resmi değiştirdim...

7 yorum:

  1. gittigim her serviste dinledigim muzik turleri yuzunden hep ezildim sonunda biri pisman oldu beee yasasin:))))yok armish senin de hakkini yemiym lise sonda sen de bizdendin:)))

    YanıtlaSil
  2. Tarık Sen hiç er rayn'ı kurtarmayı izlemedin mi yaw :D aklımdan bayram'ın bu vecizesi hiç gitmiyor yaw ....

    YanıtlaSil
  3. Arkadaslar, cok yaniliyorsunuz :)) Bizim (bende etmisimdir, hatta ettim) o muzikleri reddedisimizin en basta sebebi

    1- Tarikla Metinin sinirli hallerinin guzel olusu :))

    2- Zaten depresif olmaya musait bunyelerin daha da depresmek veya kiprasmak ile pozitif bir yonelme yapmayacagi korkusudur :))

    Saygilar...

    YanıtlaSil
  4. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  5. bence de :P

    erman dayi o kadar bilinc yoktu be o zamanlar bende

    YanıtlaSil