Yanıp sönen yeşil ışık

Karda ayağım kaydı bugün, sonra göklere bakarken buldum kendimi. Orada yakın geçmişimde belirlediğim amaçlarımı gördüm, yıldız takımları arasından. Çok uzakta kalmışlardı sanki, bir "of" çektim, karşıki dağlar yıkıldı. Tam "gökyüzünde ne dağı?" demeye kalmadı Zeus iniverdi kucağıma. Hiç istifimi bozmadan sabitlendim bir noktaya. "Ne o, Godot muydu geçen?" dedi, omzumu silktim. Beckett ters döndü rahatsız yatağında, sonra duydum ki hamam böceği oluvermiş, Kafka söyledi bunları bana, git "Olric'i de, Celal'i de, Bay A'yı da çağır; tavşan kovalamaya gidicez" dedi. Dedim "yalnış" bir şeyler var, sonra sıkıldım e-postalarımda en çok yapılan imla hatalarına baktım. Bazı yakınlarımı gördüm, uzaklaştılar. Uzaklarımı gördüm, görünmez oldular. Tuğla aradım, bulamadım; gittim Floyd abimden çaldım, sonradan kendisi çıkageldi, "kaşlarını tıraş etmez misin?" diyeyazdı. Ben anladım, o demeden sustum, yerimden kalktım. Tepeye bir daha baktım, bir dahaki sefere yanımda ip getireceğimi ellerime yazdım.